วันเสาร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

Disaster


A disaster is a natural or man-made (or technological) hazard that has come to fruition, resulting in an event of substantial extent causing significant physical damage or destruction, loss of life, or drastic change to the environment. A disaster can be ostensively defined as any tragic event with great loss stemming from events such as earthquakes, floods, catastrophic accidents, fires, or explosions. It is a phenomenon that causes huge damage to life, property and destroys the economic, social and cultural life of people.
In contemporary academia, disasters are seen as the consequence of inappropriately managed risk. These risks are the product of a combination of both hazard/s and vulnerability. Hazards that strike in areas with low vulnerability are not considered a disaster, as is the case in uninhabited regions.
Developing countries suffer the greatest costs when a disaster hits – more than 95 percent of all deaths caused by disasters occur in developing countries, and losses due to natural disasters are 20 times greater (as a percentage of GDP) in developing countries than in industrialized countries

  ภัยพิบัติเป็นอันตรายที่ธรรมชาติหรือมนุษย์สร้างขึ้นมาได้มาเห็นส่งผลให้ในกรณีที่ขอบเขตที่สำคัญที่ก่อให้เกิดความเสียหายทางกายภาพอย่างมีนัยสำคัญหรือการทำลาย การสูญเสียชีวิตหรือการเปลี่ยนแปลงรุนแรงต่อสิ่งแวดล้อม ภัยพิบัติเป็นเหตุการณที่น่าเศร้ากับการสูญเสียอันเนื่องมาจาก เหตุการณ์ เช่น การเกิดแผ่นดินไหว , น้ำท่วม , อุบัตืเหตุหายนะที่เกิดเพลิงไหม้หรือระเบิดมันเป็นปรากฎการณ์ที่ทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากต่อชีวิตทรัพย์สินและทำลายชีวิตเศษรฐกิจ สังคมและวัฒนธรรมของประชาชนในสถาบันการศึกษาร่วมสมัย ภัยพิบัติจะเห็นเป็นผลมาจากความเสี่ยงที่มีการจัดการที่ไม่เหมาะสม ความเสี่ยงเหล่านี้เป็นสินค้าที่มีการรวบรวมของทั้งสองอันตรายและช่องโหว่อันตรายที่มักอยู่ในพื้นที่ที่มีช่องโหว่ในระดับต่ำไม่ถือว่าเป็นภัยพิบัติในกรณีภูมิภาคไม่มีใครอยู่ ประเทศกำลังพัฒนาประสบค่าใช้จ่ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เมื่อเกิดภัยพิบัติมากกว่าร้อยละ 95 ของการเสียชีวิตทั้งหมด เกิดจากภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา

An Terrifying Day


November 11,1996 was a terrifyingday for me.It was 09.15 on a friday morning in Samutsongkram.I was alone bexause my parwnts were going to shoping suddenly.The room started to shake.Some dishes fell to the floor some dishas fell to the floor.I did not know what to do,So I got under a table.A few minuts later,I came out and triwd to turn on the television,but the electricity was of.After that , I tried the telephone,but it did not work.Shortly after, the brother same to see it I was all right.Finally, at about 10:00A.M., the telephone rang.It was my mother from Samutsongkramcity.She was more faightened than I was.

วันที่ 11 พฤศจิกายน 1996 เป็นวันที่น่าตื่นเต้นสำหรับฉัน ในเช้าวันศุกร์ เวลา 09:15 ในจังหวัดสมุทรสงคราม ฉันอยู่คนเดียวเพราะแม่กำลังไปช็อปปิ้ง ทันใดนั้นห้องเริ่มสั่น จานก็ตกไปที่พื้น ฉันไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรฉันจึงอยู่ใต้โต๊ะ ไม่กี่นาทีต่อมาฉันออกมาและพยายามที่จะเปิดโทรทัศน์ แต่กระแสไฟถูกปิด หลังจากนั้นฉันพยายามที่จะโทรศัพท์ แต่มันไม่ทำงาน หลังจากนั้นไม่นาน น้องชายมาดูว่าฉันเป็นอะไรสุดท้ายเวลาประมาณ 10:00 โทรศัพท์ได้ดังขึ้น มันเป็รแม่ของฉันที่โทรมาจากตัวเมืองสมุทรสงคราม เขาตกใจมากกว่าที่ฉันเป็น